‘रामेश्वर खनालले पुँजीबजार अध्ययन भ्रमणको फाइल अड्काएर दुःख दिएका थिए’

अर्थमन्त्री सुरेन्द्र पाण्डेले मलाई बोलाएर राजीनामा पनि नमाग्ने वा तपाईंको बारेमा यस्तो कुरा गर्न आएका थिए वस्तुस्थिति के हो भनेर पनि नसोध्ने । म पनि वहाँलाई भेटेर परिचय गर्ने र वस्तुस्थिति यो यो छ है भनेर अवगत पनि नगराउने अनौठो परिस्थिति खडा भएको थियो ।

खै किन हो कुन्नी वहाँले मसँग राजीनामा माग्नु भएन । मेरो चाहिँ नेताकहाँ धाउने र नेतासँग परिचय गरेर सम्बन्ध बढाउनुमा पटक्कै रुचि थिएन, अहिले पनि छैन । वहाँसंग भेटघाट थिएन । परिचय थिएन ।

काम विशेषले अर्थ मन्त्रालयमा जाँदा पनि आर्थिक सल्लाहकार मेरा चिनेजानेका मित्र केशव आचार्य र सम्बन्धित् महाशाखामा मात्रै सीमित हुन्थ्यो ।

बाबुरामजी अर्थ मन्त्रालयमा हुँदा पनि यसरी नै चलेको थियो । त्यसबखत अर्थ मन्त्रालयमा आर्थिक सल्लाहकार प्रा श्रीराम पौडेल हुनुहुन्थ्यो ।

बाबुरामजीसँग २०४६ तिर रत्नपार्कको सडकमा भेटघाटपछि एक्कै पटक मन्त्रीको कार्यकक्षमा भेट भएको थियो । त्यही भेटमा नै ‘नेपाल धितोपत्र बोर्डको अध्यक्षमा बसेर हामीलाई सहयोग गरिदिनोस्’ भनेर वहाँले अनुरोध गर्नु भएको थियो ।

त्यो भेट नै मन्त्रीको रुपमा बाबुरामजीसँगको पहिलो र अन्तिम भयो । मेरो नियुक्तिपछि पाँच, छ महिना कति अर्थ मन्त्रालयमा बस्नु भयो, कुनै फोन पनि वहाँको आएन, भेट्न पनि बोलाउनु भएन, म पनि गइँन ।

एकैपटक वहाँको बिदाई निम्ति अर्थ मन्त्रालयमा भएको समारोहमा वहाँसँग भेट भयो । डेरा त उही २०४४ साले डेराबाहेक अहिलेसम्म देखेको छैन । मन्त्रीको घर आँगन भनेको टोलका छिमेकी र नेका नेता नरहरि आचार्यको आँगनभन्दा अरु नेताको आँगन अहिलेसम्म टेकेको छैन ।

त्यस समारोहको समापनपछिको चिया बिस्कुटको समयमा, बाबुरामजीलाई एउटा कुनातिर बोलाएर लगेँ र दुइटा कुरा गरेँ , एक “अब मैले पनि राजिनामा दिने त होला?” मैले सोधें, वहाँले भन्नुभयो “होइन किन दिनुहुन्छ बसिराख्नोस् न ।”

अनि मैले अर्को कुरो भनेँ, “सचिव रामेश्वरजीले मेरो भारत र श्रीलंकाको पुँजीबजार अध्ययन भ्रमणको फाइल अड्काएर दुःख दिनुभएको छ, स्वीकृति गर्न भनिदिनोस् न” वहाँले “हुन्छ म भन्छु“ भनेर भन्नु भयो ।

त्यसपछि पनि मैले वहाँसÞग आँखा उधाएर एकोहोरो हेरेपछि वहाँले कुरो बुझ्नु भएछ, “हुन्छ, म भन्छु भन्या” वहाँले दोहोर्याउनु भयो ।

रामेश्वरजीले बाबुराम अर्थ मन्त्रालयमा छँदादेखि नै दुःख दिन थाल्नु भएको थियो, तर म बाबुरामजीलाई भेटेर भन्दैनथ्ये । बाबुरामजीले भनिदिनु भएछ क्यारे त्यो फाइल स्वीकृत भयो ।

धितोपत्र बोर्डको अध्यक्ष विदेश भ्रमणमा जानु परे अर्थ मन्त्रालयबाट स्वीकृति लिनुपर्ने अनौठो नियम थियो ।

नेपाल धितोपत्र बोर्डका पूर्वअध्यक्ष डा. सुरवीर पौड्यालको स्मरण तथा अनुभूति उनको फेसबुकबाट उधृत गरिएको होः सम्पादक ।